Çok çocuklu aileye sonrada katılan kardeÅŸseniz biliyor olmalısınız ki, size ait çok az eÅŸya vardır. Kullandığınız eÅŸyalar bir önceki çocuktan saklananlardır. Size özel bir ÅŸey alınacağı zaman onun bir baÅŸka kıymeti olurdu. Saat de benim i&cced ...
Nerden baktığına baÄŸlı özel mi yoksa sıradan mı oluÅŸun… Bak mesela her yıl kaç bebek dünyaya geliyor hiç biliyor musun? Dur dur hiç bakma baÅŸka yerlere, ben senin için öÄŸrendim. 122.120.732 sayısı bu yazıyı yazarken karşıma çÄ ...
Alışıyorum dedim içimden. Yerini zamanla seven çiçekler gibi ben de alışıyorum, benimsiyorum. Yerimi buluyorum, kendim olmaktan çekinmiyorum. Sonbahardan kışa doÄŸru ilerlediÄŸimiz bir dönemdeyiz ve ben bu dönemde güneÅŸi görmeyi bir lütuf ...
Penceremden bakıyorum dışarıya, gecenin karanlığına… Yanıp söner gibi görünen sokak lambalarına, bina ışıklarına dalıyor gözlerim. Gecenin pusu ve ağırlığı sinmiÅŸ her bir noktaya. Pencereyi aralamak geldi içimden, aralayınca görünmez b ...
Bir prenses tanıyorum ben. Bir elinde dünyayı tutarken, diÄŸer elinde zindanın soÄŸuk parmaklıklarını tutan...
Bir prenses tanıyorum ben. YaÅŸadıkları kimi zaman onu cennetin bahçelerinde gezinir hissettirken, kimi zamansa ölümün soÄŸukluÄŸunu ensesinde h ...
Bir sen eksiktin! Bir sabaha kaç aksilik sığarsa o kadar sığdırmıştım. Yetersiz gelmiÅŸ olacak ki üzerine bir de seni görmüÅŸtüm. Önceki aksilikler haberci miydi yoksa? Beni kademeli olarak bu ana mı hazırladılar?
Silüetinden tanıdım seni, y ...
Onu yıllar sonra ilk defa ortak arkadaşımızın paylaÅŸtığı fotoÄŸrafta gördüm. Ürkek bakışlarından ve natamam gülümsemesinden tanıdım. Müge…
Çocukken gözümüze çarpan detaylar, büyüdük&cced ...
Sıfırdan baÅŸlamak ister insan bazen. Hayat ona yeni bir ÅŸans tanımışçasına… Oysa içten içe bilir ki, her ÅŸey onda baÅŸlar ve onda biter. Hayat dediÄŸi ÅŸey, aslında insanın ta kendisidir. Kendine yeni bir ÅŸans tanıması gereken yine kendisidir. Ä°yi olma hali ...
GeçtiÄŸimiz gün zihnimdeki birtakım konuları alt üst eden bir bilgi öÄŸrendim. O içinde ya da etrafında yürüyüÅŸler yaptığımız, ailecek toplanıp pikniÄŸe gittiÄŸimiz ormanların büyük bir kısmı aslında henüz orman deÄŸil, birer aÄ ...
Böyle geçecek iÅŸte… Ömrüm bu günlerin tekrarı olarak geçecek. Åžu an karşımda duran kadın, tam olarak 20 yıl sonraki halim. Nasıl mı? Tek cümleyle ifade etmek gerekirse… Ortalama bir gelirle hayata tutunmaya çalışarak ve onu tam o ...
Günün önemine ithafen size Arif Keskiner’den dinlediÄŸimiz bir anıyı anlatmak istiyoruz. Bu anıyı ona Vera anlatmış.
Bir gün Nazım sürgünde iken Vera’ya Paris’e gitme fikrinden söz eder. “Orada Türk dostlarımız var, seni onl ...
Ne demiÅŸ Koca YaÅŸar? “Dünya binbir çiçekli bir kültür bahçesi....” Bu bahçe çiçekleriyle, renkleriyle güzel.
Dünya hepimizin sığabileceÄŸi kadar büyük bir bahçedir.
Dün gece oda ...
Annemin bir hayali vardı. Tente…
Çukurova’nın sıcağını bilmeyen yoktur. Ä°llet, yapış yapış ve insanı yoran bir sıcak… Kan ter içinde kalmak için hareket etmene dahi gerek bırakmayan bir sıcak... Öyle zamanlarda sıcaktan korun ...
Günahlarımızın 10 yaşından sonra deftere yazıldığını söylemiÅŸlerdi ailelerimiz. O dönem pek meÅŸhurdu konu komÅŸunun, çocukları dini ögelerle korkutması… Ailelerimiz de böyle bir çözüm bulmuÅŸtu. Bunu fırsat bilip türlü ...
Keyifli sofraları da düÅŸleyerek tamı tamına on kilo turÅŸu kurmuÅŸtu. Alta biraz nohut ve birkaç diÅŸ sarımsak eklemiÅŸti. Kabın aldığı kadar lahana, biber, salatalık, acur, karnabahar, domates ve havuç eklemiÅŸti. Öyle bütün bütün koyma demiÅŸti ...
Kaç kez döndükten sonra artık pes edip yataktan kalktım bilmem. Yine dayanamayıp sosyal medya hesabına baktım. Benim için yazdıkların duruyor mu diye… Gözlerim yazılanları hızla tararken acaba silinmesini mi tercih ederdim yoksa silinmemesini diye sordum ...
Tek harfle iÅŸlediler korkuyu, ayıbı, utancı zihinlerimize. Tek harfle… “Hhh!” okuyunca pek bir ÅŸeye benzemiyor ama hani bilirsiniz bu sesi. Gözler yuvalarından fırlar adeta, nefes kesilir bu ses çıkarken. Nasıl kesilmesin nefes, onca yük biniyor bu harf & ...
Bir kervancının getirdiÄŸi kitabı eline aldı Simyacı. Kapağı yoktu kitabın, ama gene de yazarının kim olduÄŸunu anladı: Oscar Wilde’dı yazar. Kitabın sayfalarını karıştırırken Narkissos'u anlatan bir öyküye rastladı.
Narkissos'un, kendi güzelliÄŸin ...
Son bir saat içinde bu götürüldüÄŸü 3. odaydı. Gözlerini henüz açmış biri gibi bakıyordu etrafına. Her yeri detayıyla incelemekten öte, ilk defa görmüÅŸ gibi hayret içinde bakıyordu. Ancak ilgisi toplasanız 1 dakika s&uum ...
“Bu kaleme ihtiyacın var mı?”
Kafasında beresi ve parlak gözleri ile yaramaz bir çocuÄŸu andırıyordu. Elinde tuttuÄŸu kalem geçenlerde ona verdiÄŸim kalemdi. Üniversite zamanında almıştım, su yeÅŸili parlak bir kurÅŸun kalemdi. Ne diye bu kadar a ...
Bir solukta biten günler vardır sonrasında adı dahi anılmayan.. Bir de soluÄŸu kesip nefes almanı engelleyen günler vardır yüz yıl geçse dahi unutulmayan…
Eski tip takvimleri hatırlarsınız yaprakları koparıp birer birer attığımız hani… Sabah kal ...
“Sen diÄŸerlerine benzemiyorsun. Süt gibisin, tertemiz…” böyle demiÅŸti ÅŸaÅŸkın gözlerle… Ve “Åžaşılacak ÅŸey doÄŸrusu…” diye de eklemiÅŸti bilmiÅŸ bir edayla. Hahh iÅŸte o edaya vurulmuÅŸtum. O anda beyazdan kırmızıya kestiÄŸi ...
Anladım anladım. Korkak insan sevmiyorum ben. Aman başıma bir iÅŸ gelmesin de dünya yansın yahu diyene katlanamıyorum. Öyleleri var ki yanında bir kadına tecavüz etseler, kapısını kapatıp televizyon açacak türden. E sonuç olarak, onlara saygı da duyamı ...
Pazar günlerini çamaşır makinesinin sesiyle, temiz çarÅŸaf kokusuyla ve nemli saçlarla hatırlayanlardanım. Cumartesi sabahtan tüm ödevlerimi bitirip cumartesi akÅŸamını ve tüm pazarı oyuna ayırmak gayretinde olurdum. Bir sürü oyun oynardık ...
Nasıl baÅŸlarsam öyle gidecekti. Güne, haftaya ve iÅŸte koca yıla nasıl baÅŸlarsam öyle gidecekti. Umut dolu olmalıyım, mutlu olmalıyım, kararlılıkla girmeliyim yıla. Yeni bir baÅŸlangıç için deÄŸil, kendime yeni ÅŸanslar tanımak için iyi girmeliyim. H ...
Tahammül sınırlarımı zorluyordu. Hali tavrı beliriyordu gözümde, yahu bir insanın gülüÅŸü bile itici olur mu? Ä°tici geliyordu iÅŸte. Tam iÅŸten çıkmış evin yolunu arşınlamışken, huysuz bir kulak çınlaması peyda olmuÅŸtu ve huzursuz olmama s ...
Yılı net hatırlamıyorum ama ilkokuldaydım. Bir popüler bilim-kültür dergisine merak salmıştım. Babam mahallenin bakkalına sıkı sıkıya tembihlemiÅŸti bir tane ayırsın kenara diye. Her cuma bilirdim ki babam iÅŸ sonrası önce bakkala uÄŸrayacak ve dergiyi alıp gelec ...
Nefes almadan ardıma dahi bakmadan koşuyorum. Kim olduklarını bilmediğim birileri tarafından kovalanıyorum.(!) Sınırlarımızın sandığımızdan daha geniş olduğunu hep zorlu anlarda fark ediyoruz. Bu denli hızlı koşabildiğimi bilmiyordum doğrusu. Yanımda birileri daha var, beniml ...
-17-18?
-Ankara.
Alınan cevap sonrası önündeki kağıda bir ÅŸeyler karaladı muavin. Sonra başını saÄŸa çevirdi.
-19-20?
-Ankara.
Önce kağıda iÅŸledi sonra bir adım attı öne doÄŸru. Yanım boÅŸtu, yüzüme bakmadan koltuk numara ...
Adı Mehtap’tı. Åžiirlere, romanlara konu olan o güzel kadınlar gibiydi. O duru güzelliÄŸi ve asil duruÅŸuyla bakanı bir daha baktırıyordu. Yaydığı aura bu dünyaya ait olmadığı hissini veriyordu. Yoldan geçerken görseniz fark etmemenize imkan olmazdı. &Cc ...
Dalgalarda kaldı aklım. Bir dalga hoyratça kabarıp suyu nasıl da devinime sokuyor. Adeta büyük bir yıkım yaratıyor. Geride kendinden küçük küçük izler bırakıyor. Köpüren sular giderek dağılıyor. Durur mu zaman, asla! Bir baÅŸka ...
Geçenlerde sosyal medyada güzel bir hikayeye denk geldim. Kısa, öz fakat o kadar derindi ki… Bazı hikayeler vardır size hayatın özünü hatırlatır ve derin düÅŸüncelere sürükler. Tam da öyleydi.
Ayrıntılara girmeden olabildiği ...
“Anne!”
Duysaydı birileri sesimi, daÄŸlardı yüksek ihtimal ciÄŸerini. Bir de gören olsaydı beni, bir kelimeyle nasıl dağıldığıma ÅŸahit olurdu. Bir dört duvar bir de ben vardık odada. Dört duvara da ayrı ayrı çarptı haykırışım. Ä°ncecik ...
Yıllar yıllar öncesiydi, 5-6 yaÅŸlarında bir çocukken unutulmaz bir bayram anım olmuÅŸtu. Ve belki inanmazsınız ama o zamanlar bile farkındaydım, daha güzel bir bayramım olmayacaktı.
Her bayram sabahı gibi o gün erkenden kalkılmıştı. Mevsimlerden yaz ve ...
Elinde gazete ve ekmekle kapıya yaklaşırken bir yandan ceplerini yokluyordu. BulmuÅŸtu sonunda anahtarı. Çıt çıksın dahi istemiyordu, yavaÅŸ hareket ederek kapının kilidine anahtarı yerleÅŸtirdi ve çevirdi. Hay aksi, yılların yorgunluÄŸu çökmüÅŸt&uum ...
“Karanfil kokuyor cigaram cigaram,
DaÄŸlarına bahar gelmiÅŸ memleketimin…”
Gözlerim kapalı halde radyodan yükselen sese dalıp gitti aklım. Dışarı çıkmayı da burada oturmayı da düÅŸünmemiÅŸtim, yataktan kalktığım halimle iÅŸte bu kahval ...
Gözlerimi açtığımda bir otogara doÄŸru giriyordu otobüs. Hayır, bu ineceÄŸim yer deÄŸildi. EskiÅŸehir garıyla daha önce yollarımız birkaç kez kesiÅŸmiÅŸti. En son güzel hatıralarla ayrılmadık birbirimizden. Bir de hep çok soÄŸuktu. Orta kapının he ...
“Anladım ki, söylenmesi gerekeni hep o söyledi. Ben sadece düÅŸündüm. Zihnimde tartıştım insanlarla. Ne yaÅŸadıysam kabuÄŸumun altında yaÅŸadım. Uykusuz gecelerde kavga provaları yaptım; iÅŸten çıkaran patronla, yaÄŸmurlu havada ıslatıp geçen ...
“Ä°nsan kendi hayatını bile ancak iyi bir hikayede okuyunca anlayabilir.”
Yekta Kopan'ın kaleme aldığı Bir de Baktım Yoksun adlı kitaptan bir alıntı... Arka kapağında yazan "Buzdan bir kütle, mumyadan bir heykel gibi izledim kaderimi. Babam yanımda ...
Üzgünüm… Tüm anlatacaklarım için üzgünüm. Ülkece en son ne zaman mutlu olduk biz? Ne zaman aynı sevinci kucakladık? Ne zaman aynı duygu sebebiyle gurur doldu bünyelerimiz? Ne zaman ayırmadan, bölmeden kucakladık birbirimizi sırf ...
Bu yaşına gelene kadar çok tecrübe kazanmıştı. Binbir zorlukla mücadele etmiÅŸ, onarılmaz yaralar almış; ama ayakta kalmayı bilmiÅŸti. Fakat, muzaffer bir komutanın dahi kendi ile yüzleÅŸmesi ve bu yüzleÅŸmeden hem galip, hem maÄŸlup çıkması ÅŸarttı, ya ...
Tam da sayfanın adına yakışır durumumu kaleme alıyorum ÅŸu an… "Kaos!”
5 yıldızlı otelin ultra lüks odalarından bir tanesindeyim ÅŸimdi. GeçtiÄŸimiz aylarda 7. yılına girdiÄŸim ÅŸirketimin eÄŸitiminde. Evet, tam 7×365 gündür aynı iÅŸi yap ...
“Yazıyor musun bu ara bir ÅŸeyler?" diye sordu birlikte vakit geçirmekten çok keyif aldığım bir arkadaşım.
"Hayır." dedim zamanım yok!
"Peki, ne okuyorsun?" diye sorduÄŸunda ise,
"Hiçbir ÅŸey, çünkü çok ...
“Bana bu ÅŸekilde davranamazsın!” diyordu kadın parmağını sallaya sallaya. Öyle hiddetliydi ki ayna karşısında kendisini deÄŸil, az once sinirlerini alt üst eden kiÅŸiyi görür gibiydi. Sonra yavaÅŸ yavaÅŸ kendini fark etti, biraz afalladı. Bu kez kendini g&ou ...
Yalnızlığın en korkunç halinden bahsedeyim size… BaÅŸtan anlaÅŸalım. Yalın konuÅŸacağım, size yol göstermek niyetinde deÄŸilim. Açmak istiyorum kendimi hep yaptığım gibi…
Dün kafam biraz bozuktu, nedenine nasılına girip daraltmayacağım sizi. Bi ...
“Kelimeler albayım bazı anlamlara gelmiyor…” böyle yazıyor o sosyal medya fenomeni haline gelen kitabın satırlarında deÄŸil mi? Az önce kurduÄŸum cümleleri hatırlamaya çalışıyorum, ancak beynim hoyratça davranıp bana mısın demiyor. Oysa da ...
Bir gün sokakta amaçsızca yürüyen birilerini görürseniz, yanlarına yaklaşın. Muhtemel görünür yerlerinde asılı bir telefon numarası, bir isim belki bir adres gözünüze çarpacaktır. Alzheimer hastasıdır gördüÄŸ&uu ...
Bir elvedaya kaç acı sığdırabilirsiniz? Hiç sizin olmamış bir adamı kaybettiÄŸiniz zaman ne kadar gözyaşı dökebilirsiniz? Bir çift göze neleri feda edersiniz? Ä°htimallerin içinde kaybolmuÅŸ bir hayatta kimi, neyi seçersiniz?
Kendinizi mi y ...
Bardaktan boÅŸanırcasına yaÄŸmur yağıyordu, üstünde yeÅŸil bir mont vardı. Bir bankta yan yana oturuyorduk. Saçlarım, hayatım boyunca hiç olmadığı kadar uzundu. YaÄŸmur yaÄŸdıkça rüyanın tek dekoru kocaman bir ıslaklık olmaya baÅŸlamıştı. Or ...
Hava buz gibi, otobüs hınca hınç doluydu. OturduÄŸum koltuktan dışarıya bakmak istedim ama cam buharlanmış dışarı gözükmez olmuÅŸtu. Yansıyan aksime bakarken, aklıma yine pencereden dışarıya baktığım bir gün geldi;
Buharlı camda, uçağın ufak ca ...
Bir ÅŸarkı dönmeye baÅŸladı listede…
Bilirsiniz, ÅŸarkılar melodi yüklü zaman makinalarıdır adeta, kulağınıza ulaşır ulaÅŸmaz geçmiÅŸte bir anda bulursunuz kendinizi. Ben de baÅŸka bir anda buluverdim kendimi…
Åžarkıyı ilk duyduÄŸumda severek, ü ...
Yeni yıla girdik, herkes nasıl da mutlu, nasıl da düÅŸmüyor ağızdan iyi dilekler…
Benim derdim mutlulukla deÄŸil, iyi dileklerle hiç deÄŸil; her ÅŸeyin lafta kalmasında!
Mutlu yıl mesajıyla, bunu sadece yazmakla yeni yıl iyi geçmiyor; herkes mutlu da olmuyor ...
Biz Pazar sabahıydı, inatla yataktan çıkmıyor, uyuyup tekrar uyanıyordum. Daldığım sırada telefon çalmaya baÅŸladı, saat 11’di. “Hadi yeter artık uykunu aldın!” diyen biyolojik saatime kızdım, açmadım telefonu. Oyalandım biraz daha, Pazar gü ...
“Yapamam, yapamam, yapamam iÅŸte!”
Yüreksiz bir et yığını olarak dolaşırken sokaklarda, zihnimde bir tek bu cümle dönüp duruyordu.
Pata küte atarken adımlarımı, karşıma bir yol ayrımı çıktı. DüÅŸünmeden hangisi daha kasvetli ...
“Ve sonsuza kadar mutlu yaÅŸamışlar…” diye biter prenses masalları. Orada bitmek zorundadır, sonrası kimseye anlatılamaz çünkü. Özellikle de prenses olmayı kafaya koymuÅŸ kız çocuklarına. O minik kız çocuklarına; masalın devamında o ...
Aynı sahile indim bugün yine, özellikle seninle oturup sohbet ettiÄŸimiz banka oturdum.
Her ÅŸey oradaydı; seyrettiÄŸim deniz, üstümü kaplayan gökyüzü…
Ama sen yoktun! Ayağım takılsa tutacak sen, “üÅŸüdüm” desem ceketin ...
Penceremden güneÅŸ masama vuruyor… Kasım ayındayız ya, kalemime düÅŸen güneÅŸin sürprizi mutlu ediyor beni. Nerede okuduÄŸumu hatırlamıyorum; güneÅŸli günlerin psikoloji üzerinde olumlu bir etkisi varmış. Ama güneÅŸe de bel baÄŸlayamam ki! Yarın ...
Eski bir fotoÄŸrafa bakarken, gülümseyen bir yüze küstüÄŸünüz oldu mu hiç?
Benim oldu… Aynaya yansıyan mutsuz aksime baktıktan sonra gözüme çarpan mutlu fotoÄŸrafımla kavga ettim bugün… Bazı duyguları elimizle koymuÅ ...
YaÄŸmurlu bir sabaha uyandık bugün. Sonbaharın tüm güzelliÄŸi üzerinde yine. Gökyüzündeki gri renk bu ÅŸehre çok yakışıyor. Belki de ben sevdiÄŸimden öyle geliyor bana. Hep sevdim. YaÄŸmuru da, soÄŸuÄŸu da, baharları da. Ä°tiraf edeyim en ç ...
Günün yorgunluÄŸunu sırt çantama yüklemiÅŸ eve doÄŸru yürüyordum. Kulaklığımdan sevdiÄŸim melodiler akıyordu içime. Çantanın ağırlığını bile unutup zıplamaya baÅŸlayacaktım nerdeyse. SevdiÄŸim çiçekçinin önünd ...
Önümdeki ayak izlerinin üzerine basarak ilerledim karda. Yüzüme her deÄŸdiÄŸinde canımı yakan kar tanelerine direnerek kaldırdım başımı. Bembeyaz… Bembeyaz bir tipi… Ne kadar yürümüÅŸtük, daha ne kadar yürüyecektik hiç ...
Elindeki eldivenleri düzelterek yürümeye devam etti adam. YaÄŸan kar, rüzgârın da etkisiyle yüzünde deÄŸdiÄŸi her yeri deli gibi yakıyordu. Yüzünü ÅŸapkasının siperine saklamak için başını biraz daha gömdü kalın paltosunun i ...
Tanrım Dizlerin Nerede?
“Yerini sevdi…”
Bahçesine diktiÄŸi erik aÄŸacını gösterirken böyle demiÅŸti ablam, yerini sevdi…
YaÄŸmurlu havalarda kendisini hatırlatan eski bir kırık gibi sızladı içim. Ä°stemsizce yokladım göÄŸsü ...
Küçük bir gülümsemeyle baÅŸladı her ÅŸey. Gerçi tam olarak gülümsedi mi pek emin deÄŸilim. O kadar güzel görünüyordu ki o güneÅŸin altında. Rüzgârdan dağılan saçlarını d&uum ...
Arabanın yarıya kadar açık camından kolunu dışarı uzattı. Bir süre öylece rüzgârlı avuçladı. Ä°çeri dolan esintinin dağıttığı saçlarını düzeltti sol eliyle.
Dünyaya ilk kez gelmiÅŸ gibi baktı etrafına. Yüzyıllardır ...
Açma Turgut, o konuyu hiç açma!
Ä°ki insan bir araya geldik mi, dünya kötü bir yer diye diye kendimizi kandırıyor olmaktan vazgeçmenin zamanı ÅŸimdi.
Dünya kötü falan deÄŸil, insanlar kötü, insanlar sevgisiz, insanlar ağı ...
“Vazgeçmek aslında zayıflığın deÄŸil, gücün göstergesidir ve bazen doÄŸru olanı yapmak için gerçekten ‘vazgeçebilmek’ gerekir…”
“Asla vazgeçme evlat“ dedi. ”Vazgeçenler asla kazanamazla ...
Odanın kapısından baktım önce sessiz olmaya çalışarak. Uyuyorsa uyandırmak istemiyordum.
Yatağında uzanmıştı. Saçlarını yeni kestirmiÅŸler. Yüzü toparlanmış. Ä°yi olmuÅŸ. Oyuncaklarını kucağına doldurmuÅŸ. Eline aldı bir tanesini, sevgiyle okÅŸayÄ ...
Bir dönem hayatımdaki tek problem o meÅŸhur havuzun kaç saatte dolacağını hesaplayabilmekti.
DoÄŸru cevabı bulduÄŸumda hayatta çözemeyeceÄŸim hiçbir problemin olmayacağını düÅŸünürdüm.
Sonra büyüdüm. On beÅŸ santim daha ...
Ayakları çamura bata çıka yürüyordu okul yolunda. Sırtında eski bir çanta, ayaklarında kara lastikler.
Bahtı kadar kara deÄŸildiler…
Ä°stiyordu okumayı, ama çok da iyi öÄŸrenemiyordu evde sekiz kardeÅŸi ve bir de analığıyla yaÅŸamakta ...
ÅžehirleÅŸmeyle birlikte bizlerden yitip giden ÅŸeylerden biri de samimiyet oldu.
Her birimiz maskelerle dolaşıyoruz yüzümüzde, baÅŸka baÅŸkayız. Ailemize baÅŸka, iÅŸ arkadaşımıza baÅŸka, hayat arkadaşımıza baÅŸka…
Yok öyle gülümseyerek dolaÅŸmak s ...
Kaldır başını gözüne bak, Van Gogh sarısı bir güneÅŸ doÄŸmuÅŸ, her bir kirpiÄŸine deÄŸiyor ışığı.
Küçük adımlarla yürüyorsun patika bir yolda ve birazdan vadinin ardından ilk defa görünecek deniz.
Bir ara burnuna fırından yeni ...
Önce o uyandı, sonra güneÅŸ doÄŸdu. GüneÅŸi o doÄŸururdu.
ÇocukluÄŸundan beri merak ederdi, güneÅŸ battığında kuÅŸların nereye sığındığını. DoÄŸada bir ÅŸekilde var olan her ÅŸeyin bir sığınaÄŸa ihtiyacı olduÄŸunu düÅŸünürdü. Haksız ...
“Ä°çimde çiçek aça aça büyüyen hayaller, içimi söküp ata ata kuruyup gittiler…”
Bu cümlenin ağırlığı altında ezildi kaldı.
Biliyordu, ona verebileceÄŸi en büyük zararı vermiÅŸ; güzel bi ...
Aklım sanki bir baÅŸkasının aklı gibiydi…
Sanki tanımadığım biriyle aynı masayı paylaşıyor, o kahvesini yudumlarken ben onu tanımaya çalışıyordum.
Bu arada kahvemden çıkan dumanlar giderek azalıyor, soÄŸuk ve lezzetsiz bir hal alıyordu.
Öylesine ...
Bazen yutkunmak konuÅŸmaktan çok daha sesli bir eylemdir.
İzahı olmayan şeyler vardır, ne konuşarak de ne susarak anlatılır.
Onların boşluğunu, yutkunmak kapatır.
Babamın o bisikleti almayacağını söylediÄŸi gün keÅŸfetmiÅŸtim bunu.
Ne karşı gelebilmişti ...
Kuş Kadınlar
Bazı sabahlar “yerini bulamama” azabıyla uyanırım. Yerini sevmeyen çiçeklerin solup da soluna düÅŸen boynu gibi, düÅŸer yüzüm.
Siz de en az benim kadar bilirsiniz bu hissi. Bilmiyorsanız üzgünüm, bundan sonra yazd ...
Ne zaman coÅŸkun akan bir nehir görsem, kalbimin derinliklerinde aynı ÅŸeyi yapma isteÄŸi peydah olur.
Tıpkı onun gibi, yoluma çıkan hiçbir ÅŸeyin beni engellemesine izin vermeden gitmek isterim.
Gitmek… Kendime bir yol bulup yürümek. Aslında yür&u ...
‘Adalet’ sık olmamakla birlikte, zaman zaman rastlanan kadın isimlerinden biri.
Sarayı da var, bakanlığı da… Kerli ferli durumda yani… Bazen çocukluktan kalma bir ÅŸarkıyı hatırlatır bize.
“Orada bir köy var uzak da, gitmesek de, görme ...
“Hayallerinin neresindesin?”
Hayatım boyunca duyabileceÄŸim en ağır sorulardan biriydi, çünkü cevabını bilmiyordum.
Yıllarca biriktirdiÄŸim hayaller, koÅŸuÅŸturmacalarım içerisinde kaybolup gitmiÅŸlerdi.
Kendi hayallerimi deÄŸil de çevremdek ...
Yankılandı durdu yaÅŸlı adamın sesi kulağımda. Arkada kalmasını isterken benimle geldiÄŸini fark edince, döndüm geri. Aldım 30 tane yara bandını. Hiç yara izim yoktu belki, ama yaram çoktu.
Babamın tutuÅŸturduÄŸu bir yangının içinde kalmıştım ö ...
“Ä°nsana özgü bir yeteneksizliktir, yaÅŸayamamak… Yoksa hangi balık boÄŸmuÅŸ kendini, hangi serçe atlamış çatıdan?”
Bütün planlarımı erteledim bugün, çıkardım üniformamı.
Hayat akıp gidiyorken, yakalamak lazım bir ...
Keten bir gömleÄŸin nemli, efil efil ılıklığını sunsun isterken hayat, her geçen gün biraz daha uzaklaşıyoruz arzularımızdan. Çok da fazla beklentimiz olmamasına raÄŸmen kucağımızda hayal kırıklıklarıyla ilerliyoruz.
Bütün romanlar kaybediyo ...
Bir anne tanıyorum ben; inanın sorsanız bilmem adını sanını.
Ne yer, ne içer, nerede yaÅŸar bilmem.
Ama tanıyorum ben onu, kucağında taşıdığı evladının fotoğrafından.
Kucağında evladını taşıyan bir annenin yükü mü daha ağırdır, kucağında e ...
“Leylek neden benim kuÅŸum, gelir yazın, gider kışın?”
Böyle derdi babaannem, köyden her ayrılışımızda… Arabanın arka camından bakar, köy uzakta kalıncaya deÄŸin el sallardım ona.
Benim için köy mükemmel bir okuldu. Üstelik h ...
2